Na twaalf jaar komt Man bijt hond terug op het scherm. Maar hoe pak je de reanimatie van zo’n televisiemonument best aan? ‘Je moet al heel stomme dingen doen om het in het tijdslot tussen Het journaal en Thuis te verknallen.’ Maak het als zenderbaas maar mee.

Je doet maandenlang je best om je najaarsschema te vullen, pakt uit met een hele reeks nieuwe programma’s, om dan de dag na de grote voorstelling van al die nieuwigheden te merken dat één programmaatje, dat pas begin volgend jaar op het scherm komt, met alle aandacht gaat lopen. Precies dat overkwam Lotte Vermeir, netmanager van VRT 1 en VRT Canvas, deze week. Ondanks nieuwe programma’s van zwaargewichten als Tom Waes, Dieter Coppens en Wim Lybaert, was het toch het logo van Man bijt hond dat woensdag op bijna alle voorpagina’s stond.

Dat de comeback van dat programma groot nieuws zou worden, hadden ze aan de Reyerslaan nochtans kunnen verwachten. Het dagelijkse programma heeft om meerdere redenen zijn plaats in de hall of fame van de Vlaamse televisie. Het was het programma dat eind vorige eeuw de heropstanding van de openbare omroep inluidde.

Het was de kweekvijver voor talent, waarin Arnout Hauben, Luc Haekens, de Neveneffecten en Wim Helsen naar boven kwamen drijven. Man bijt hond leerde de Vlaamse tv-kijker op een andere, relativerende en humoristische manier naar nieuws kijken. En – misschien nog belangrijker – het leverde een hele reeks memorabele tv-momenten op.

Van de West-Vlaamse boer die zi.