Toen de Republikeinse president Reagan het in 1984 opnam tegen zijn Democratische uitdager Walter Mondale, stegen de aandelenkoersen in de drie maanden voorafgaand aan de verkiezingsdag. Reagan, de zittende macht, won. In 2016 kampte Hillary Clinton, namens de Democraten waar president Barack Obama twee termijnen president voor was geweest, met dalende koersen op Wall Street.

Zij, de zittende macht, verloor van uitdager Donald Trump. Zo gaat het heel vaak, stelde de Amerikaanse beurs Nasdaq op basis van onderzoek. Sinds in 1933 de Democratische presidentskandidaat Roosevelt werd ingezworen, daalden de koersen in 83 procent van de gevallen vooraf wanneer de zittende partij verloor, en stegen ze als de zittende partij won.

Is daar wat aan af te lezen? Vast wel, maar dus niet in alle gevallen. Sinds Reagan ging het principe waar Nasdaq op wijst in maar liefst negen achtereenvolgende verkiezingen op. Tot aan de verkiezingsstrijd tussen de zittende Trump en de uitdager Biden vier jaar geleden.

De koersen stegen, Trump verloor toch – al dacht hij daar zelf anders over. Los van die ene afwijking van het Nasdaq-principe vier jaar geleden, zouden aanhangers van Kamala Harris enige hoop kunnen ontlenen aan de beurskoersen van vandaag. Tot nu toe zijn die sinds begin augustus – drie maanden voor de verkiezingen van 4 november, flink gestegen.

Maar kan je ervan op aan? In opiniepeilingen ligt Harris nu licht voor. Websites die verschillende opiniepeilingen bijhouden, zoals 538 of Rea.