Gunter Van Assche zet de blik op oneindig. Vandaag: The Union, een ‘romantische’ en ‘komische’ spionagethrillerdie het vooral moet hebben van armoede aan verbeeldingskracht én romantiek. Een romantische actiefilm met Mark Wahlberg en Halle Berry in de hoofdrol? Op papier klinkt het als een hopeloze puinzooi: rot sinds de nillies, rijp voor de Razzies.

En ...

zo’n rommeltje ís het ook. Maar wie zijn festivalkater wil uitzweten in de zetel, of gewoon een brakke middag probeert zoek te maken, vindt een compagnon in The Union. Verstand op nul, blik op oneindig.

Zo’n uitgevloerd brein is wel een absolute voorwaarde. De film graait in elk uitgekauwd cliché van de spy-thriller, met supergeheime agenten, onbelemmerd cityhopping, stunts, achtervolgingen en een bespottelijke plottwist. The Union is de dronken nonkel van Mission: Impossible.

Maar die blockbusterfranchise van Tom Cruise was op zijn beurt ook weer een hyperkinetisch neefje van James Bond. The Union begint in het Italiaanse Triëst, met een scène die zo uit de eerste M:I- film gelicht lijkt. Een handvol geheime agenten opereert er voor The Union: een netwerk van spionnen dat onder de radar alle smerige klusjes klaren voor veiligheidsdiensten als CIA en FBI.

Ze krijgen de missie om een ​​landsverrader met een harde schijf vol staatsgeheimen aan te houden. Bij de arrestatie blijkt een mol in het spel en zowat het hele team wordt uitgedund. Roxanne (Halle Berry) overleeft de aanslag, en kan haar droog.