Zondag 16 maart , 10.09 Nu moet het gebeuren. Deur uit, gang op, meterkast open.

Ik duw de stoppen naar beneden, een, twee, drie. Boven de vierde staat in rode letters: BRANDALARM. Ik twijfel even, de tekst is alarmerend, maar duw dan de vierde stop omlaag.

Geen brandalarm meer. Zo. Telefoon op vliegtuigstand, weg ermee.

Het begint. Stilte. De opdracht komt bij mij terecht.

Ik ben het tegenovergestelde van een ‘prepper’ dus dacht: dat wordt interessant. De spelregels: leven uit het noodpakket en zonder elektriciteit, kraanwater, internet, telefoonverbinding, verwarming, gas en boodschappen. Ik mag wel naar buiten, mensen zien, maar in mijn noodsimulatie zijn de winkels dicht en is de radio het oog op de wereld.

Een noodgeval kan een overstroming zijn, of stroomuitval door een cyberaanval. Minister David van Weel (Justitie en Veiligheid, VVD): „Als het echt een conflict is, dan kan het zijn dat de nationale overheid vooral bezig is met de inzet van de krijgsmacht, met de verdediging van ons land.” Er is niet één bepaalde ‘noodsituatie’ waar ik van uit ga: zoals het noodpakket dat de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) aanbeveelt ook niet in één scenario voorziet.

72 uur lang dus leef ik van een noodpakket. Zondagochtend 10.09 tot en met woensdagochtend 10.

09. In een notitieboek hou ik bij hoe dat gaat, in een ander boek noteer ik alle vragen waarvoor ik mijn mobiel wil grijpen. Google loopt zeker 42 zoekopdrachten mis.

Zelfred.