Al 58 afleveringen zijn er van deze rubriek verschenen en nu pas is element nummer 1 aan de beurt. Waterstof (H), het lichtste der elementen, alomtegenwoordig in het universum en op aarde. Het zit in allerlei zeer alledaagse moleculen: water (H 2 O) bestaat uit 2 waterstofatomen en 1 zuurstofatoom, aardgas (CH 4 ) bestaat uit 1 koolstofatoom en 4 waterstofatomen en glucose (C 6 H 12 O 6 ) bestaat uit, je raadt het al, 6 koolstofatomen, 12 waterstofatomen en 6 zuurstofatomen.

Het element zit altijd in verbindingen. Zelfs wat in de volksmond waterstof wordt genoemd, is in feite een verbinding: H 2 , twee waterstofatomen. In de energietransitie is waterstof, H 2 dus, een belangrijke troef.

Handig aan waterstof is dat het te bewaren en te transporteren is, in tegenstelling tot elektriciteit. ‘Overtollige’ elektriciteit op dagen dat windmolens of zonnepanelen voluit produceren kan dus ingezet worden om waterstof te maken voor gebruik op een later moment (al gaat er hierbij wel enige energie verloren). Bij verbranding van waterstof (een gas) kunnen hoge temperaturen bereikt worden, maar dan de zonder CO 2 -uitstoot die bij verbranding van aardgas komt kijken.

Vanwege de hoge temperaturen gebruiken veel industrieën nog volop aardgas, waterstof lijkt een zinvol alternatief. De vergelijking met aardgas maakt ook dat er stemmen opgaan om waterstof naar huizen te transporteren – gasleidingen liggen er al. Hup waterstof, zou je zeggen.

Toch stokt de ontwikkeling van de waterstofe.