De Mazda CX-80 kan je omschrijven als een verlengde CX-60 met een derde zitrij. Toch kan je die 25 extra centimeter smoeilijk omschrijven als een detail, want het opzet van deze SUV is toch anders dan die van zijn kortere broertje. Dat bleek na een weekje testrijden met de stekkerhybride CX-80 E-Skyactiv, in de uitvoering Takumi Plus en in de zeszitsconfiguratie met twee captain chairs op de twee zetelrij.

Ik vond de Mazda bij momenten geweldig, al heb ik deze SUV ook soms gehaat. Leuk Mazda CX-80 Persoonlijk vind ik het koetswerk van de CX-80 knap vormgegeven, met proporties die de SUV beter passen dan de CX-60. De forsere achterpartij is beter in balans met de gestrekte motorkap van deze SUV.

Al is het vooral binnenin genieten geblazen, want het interieur is een enorm geslaagd samenspel van elegante en sobere lijnen met verfijnde en kwalitatieve materialen. Het geheel oogt verfrissend en helder, een voordeel voor vele concurrenten die het bij saai en grijs houden. Een blik op het prachtige dashboard zegt eigenlijk genoeg.

Ook ergonomisch bewandelt Mazda zijn eigen weg. De iDrive-achtige draaiknop tekent nog steeds present, waardoor het makkelijk navigeren is door het eenvoudig opgevatte infotainmentsysteem. De multimediamodule doet het zonder ingewikkelde menu's met ontelbare tabbladen, maar verkiest een intuïtieve structuur waarin je gauw je weg vindt.

De centrale display is enkel aanraakgevoelig voor Apple CarPlay of Android Auto, de head-updisplay bundelt de meest rele.