De vraag was niet óf de strijd tussen Israël en Hezbollah zou escaleren, maar wanneer. Vanochtend vroeg was het zo ver. Hezbollah bestookte het noorden van Israël met raketten en drones: de ‘eerste fase’ van de wraak voor de dood van Fuad Shukr, een van zijn belangrijke leiders.

Tegelijkertijd voerde Israël een grote ‘preventieve’ aanval uit op lanceerinrichtingen van Hezbollah in het zuiden van Libanon. Weer houdt iedereen zijn hart vast. Het Israëlische leger waarschuwde al een paar dagen voor een op handen zijnde aanval van Hezbollah.

Die politieke en militante beweging vecht vanuit Libanon, en met steun van Iran, al jaren een verbeten strijd uit met Israël. De waarschuwing kwam niet als een verassing: iedereen wist dat er iets in de lucht hing. Israël heeft eind vorige maand Fuad Shukr gedood, een belangrijke Hezbollah-leider.

Dat gebeurde met een luchtaanval op het appartement van Shukr in de Libanese hoofdstad Beiroet. Volgens Israël betrof het een vergelding voor een dodelijke raketaanval op een dorp op de Golanhoogte (al ontkende Hezbollah dat het daar iets mee te maken had). Oneindig patroon Het is het gebruikelijke (en soms oneindig lijkende) patroon van actie en vergelding over en weer.

Na de wraak van Israël voor de slachtoffers op de Golan zwoer Hezbollah weer wraak voor de dood van Fuad. Die kwam dus vanochtend, met een barrage van ‘meer dan 320 raketten’ op een tiental Israëlische bases en militaire stellingen in het noorden van .