De Utrechtse Heuvelrug is de laatste maanden vaker in het nieuws geweest dan alle tien jaar daarvoor. Dat heeft natuurlijk te maken met de wolf. De Utrechtse Heuvelrug is een voor Nederlandse begrippen groot natuurgebied; goed, de Veluwe is groter, maar wie langdurig door het groen wil struinen kan ook hier zijn hart ophalen.

Dat verdiende een eigen wandelgids, vond Gegarandeerd Onregelmatig, dat de gids Wandelen over de Utrechtse Heuvelrug uitgaf. Dankzij de lange, smalle vorm van het gebied ben je meestal niet ver verwijderd van de rand, „waar de heuvelrug overgaat in een ander soort landschap”, schrijven de auteurs in de inleiding, en dat is juist zo aantrekkelijk. „Vrijwel alle wandelingen in deze gids laten je ergens ‘over de rand’ kijken”, inclusief soms vanaf grote hoogte, zoals bij de Amerongse Berg (69,2 meter), Elsterberg (62,5 meter) en Grebbeberg (52 meter), wat soms prachtige uitzichten oplevert.

Opvallend aan dit gebied, ook als de randen ver weg zijn, is de grote afwisseling. Loofbos, naaldbomen, heidevelden, stuifzand, bosmeertjes: voor elk wat wils. De wolf had het goed bekeken om hier neer te strijken.

Door enkele incidenten werd een deel van het gebied, onderdeel van landgoed Den Treek-Henschoten, afgelopen zomer zes weken afgesloten voor publiek. We kunnen niet ontkennen dat lopen in wat het kerngebied van de wolvenfamilie met vijf welpen moest zijn, ons extra aantrekkelijk leek – verrekijkers in de aanslag. Een wolf zien we niet, wel een paa.