Moeten containerschepen omvaren om botsingen met walvissen te voorkomen als ze daarmee tegelijk extra CO 2 uitstoten en dus het klimaat juist schaden? Hoe verhouden de belangen van bedreigde walvispopulaties, de handelseconomie en de klimaatopwarming zich tot elkaar? En wie mag bepalen wat belangrijker is? Deze zomer komt daar vermoedelijk meer zicht op. Bij aanvaringen met schepen lopen walvissen vaak zware, meestal dodelijke verwondingen op. In minder ernstige gevallen kunnen ze op z’n minst gedesoriënteerd raken.

De koude wateren waar de dieren zich vol eten en de warme gebieden waar ze hun jongen grootbrengen zijn soms al beschermd tegen scheepvaart. Maar op de trekroutes, de zogenaamde ‘blue corridors’ die deze gebieden met elkaar verbinden, lopen ze meer gevaar. Die trekroutes zijn nog niet zo lang bekend.

Zo’n twintig jaar geleden deden biologen de eerste pogingen om ze in kaart te brengen. Ze rustten walvissen uit met zenders, bestudeerden met verrekijkers hun aantallen tijdens oceaanexpedities, observeerden patronen in hun staart en beluisterden akoestische signalen uitgezonden door walvissen. In 2022 bracht onder meer het Wereld Natuur Fonds (WWF) een kaart uit van de blue corridors.

Over een paar maanden publiceert de natuurorganisatie een geüpdatete, digitale en bewegende versie. Handig, want de routes zijn seizoensgebonden. De Noord-Atlantische bultruggen zijn net aangekomen in de warme, kalme wateren rond de Caribische eilanden om daar hun jongen gro.