Als er een baby wordt geboren, ontstaat vaak snel dezelfde discussie: op wie lijkt het kleintje? Heeft het de ogen van mama, of toch meer de neus van papa? Volgens een nieuwe studie gepubliceerd in het wetenschappelijke Evolution and Human Behavior is de kans groot dat moeders zullen beweren dat hun baby op de vader lijkt. Maar waarom eigenlijk? De wetenschap achter vaders gelijkenis Bij moeders is bijna nooit twijfel: zij weten dankzij de zwangerschap 100 procent zeker dat de baby genetisch van hen is (tenzij het natuurlijk gaat om een draagmoeder of eiceldonatie). Maar bij vaders ligt dat net iets anders.

Evolutionair gezien is het logisch dat vaders zoeken naar fysieke overeenkomsten als bevestiging dat ze inderdaad de biologische vader zijn. Dit heeft effect op hoe betrokken ze zijn bij de opvoeding. Onderzoek toont zelfs aan dat vaders die denken dat hun kind op hen lijkt, meer aandacht aan hun kroost besteden.

Onderzoekers hebben ontdekt dat moeders hier slim op inspelen. Tijdens een studie , waarbij zwangere vrouwen en hun partners werden ondervraagd tijdens een echo, bleek dat moeders opvallend vaak zeiden dat de foetus op de vader leek. Maar liefst 74 procent van de moeders claimde een gelijkenis met papa, terwijl vaders even vaak dachten dat de baby op henzelf als op de moeder leek.

En dan was de baby nog niet eens geboren. Meer invloed bij ongetrouwde stellen De resultaten waren nog opvallender bij ongetrouwde moeders. 93 procent van hen zei dat de baby op de vader.