Daar stonden ze dan, onzeker bij elkaar, een tiental jongemannen met beteuterde toetjes. Af en toe zenuwachtig gelach. Eerder die dag hadden ze meegedaan aan een blind date-experiment op Lowlands en ze mochten om 17.

00 uur terugkomen om te zien of hun wederhelft er was. Om 16.30 uur stond er een lange rij popelende testosteron-bommetjes.

Een half uur later was er nog steeds geen vrouw te bespeuren. ‘Seksuele zelfoverschatting’ is een mannen-ding . Met name in een machtspositie steekt deze handicap de kop op en gaan ze gekke dingen doen zoals foto’s van hun pielemuis naar vrouwen appen .

De eerder dit jaar overleden primatoloog en feminist Frans de Waal schreef erover in zijn laatste boek, getiteld Anders . Omdat primatenvrouwen (mens incluis) grotere kosten hebben, hadden vrouwen die kieskeurig waren evolutionair voordeel: ze overleefden vaker en brachten meer gezond nageslacht voort dan vrouwen met een promiscue seksleven. Als we kijken naar onze meest naaste verwanten, de mensapen, dan zien we dat vaders zich weinig bemoeien met hun nageslacht.

Mensen lijken eerder op gibbons: deze ‘halfapen’ vormen paartjes die samen voor hun kroost zorgen, al gaan ze ook weleens vreemd of uit elkaar . Gibbon- en mensen-mannen investeren in hun kinderen, toch kleven de risico’s verbonden aan zwangerschap en bevalling aan vrouwen en zorgden vorig jaar alleen al in ons land voor 7 sterfgevallen . Voor mannen draagt seksueel verkeer minder risico’s.

Niet geschoten is altijd mis,.