Civilization VII is zonder twijfel mijn meest geanticipeerde game van 2025. Ik ben groot fan van de serie – of in elk geval van Civ V en VI, want de eerdere delen waren toch echt vóór mijn tijd. In die games heb ik honderden uren gestoken, en ik ben helemaal klaar voor een nieuw avontuur.

Toch is er één aspect van Civ VII dat me zorgen baart. De grote verandering zit hem in hoe je met civilizations speelt. In eerdere games koos je aan het begin een beschaving en vaste leider waarmee je de hele game speelde.

Dat gaf je een duidelijke identiteit en richting. In Civ VII wordt dat compleet anders: je wisselt tijdens een potje twee keer van civilization. Historisch gezien is dat best logisch.

Immers, rijken als Egypte, Perzië en de Maya’s gingen ten onder en maakten plaats voor nieuwe grootmachten. Maar op gameplaygebied is het een riskante zet, vooral omdat een andere game dit eerder probeerde – en grandioos faalde. Ik heb het natuurlijk over Humankind , een game van Amplitude die een vergelijkbare mechaniek introduceerde.

Daar kon je maar liefst zes keer van cultuur wisselen tijdens een potje. In theorie klinkt dat vernieuwend, maar in de praktijk leidde het bij mij tot frustratie. Historisch-logische keuzes waren vaak niet mogelijk, waardoor het spel geforceerd aanvoelde.

Zo verloor ik constant mijn gevoel van identiteit. Ik was geen beschaving meer met een verhaal, maar een onsamenhangende verzameling culturen. Dat maakte het lastig om echt een band te krijgen .