Deze lente en zomer krioelden ze nog massaal door de tuin, knagend aan bloemplanten en groenten; nu zijn ze weer bijna verdwenen: naaktslakken, in veel soorten en maten. Waar zijn ze gebleven? Zitten ze ergens diep weggekropen? Of zijn ze gewoon allemaal dood? Menno Schilthuizen van Naturalis Biodiversity Center, ook hoogleraar kenmerkevolutie en biodiversiteit in Leiden, wil eerst even iets rechtzetten: „ Bijna ieder jaar krijgen slakkenkenners dezelfde vraag: waarom zijn er dit jaar zoveel naaktslakken”, zegt hij. „Meestal komt die vraag in een warme vochtige periode in het voorjaar als veel mensen in de tuin bezig zijn, precies wanneer naaktslakken extra actief zijn.

Maar het is niet zo dat er dit jaar meer naaktslakken waren dan anders. Dat leek misschien alleen maar zo.” Hè? Maar juist dit jaar verdwenen sla, aardpeer en zonnehoedje vrijwel geheel in slakkenmagen.

Dat zal toeval zijn, denkt Schilthuizen: „Er bestaan in Nederland 34 soorten naaktslakken. Die behoren tot zeven families die niet nauw aan elkaar verwant zijn: naaktslakken zijn in de evolutie verschillende keren ontstaan uit huisjesslakken. In een gemiddelde tuin vind je makkelijk zeven of acht verschillende soorten.

Allemaal hebben die hun eigen ecologie en levenscyclus.” De ene soort leeft van paddenstoelen, een andere van dode bladeren, een derde van andere slakken. En er zijn dus ook naaktslakken met een voorkeur voor bepaalde plantensoorten.

Misschien waren dit jaar, door de specifieke comb.