Een grote witte ruimte. Middenin staat een zwarte heuvel. Ruime gangen leiden naar het hart van die heuvel.

Eromheen staan overal gouden sieraden opgesteld in zwarte kasten. Blauw licht en ongrijpbare spacy loungemuziek creëren een duizelingwekkende sfeer. Het is een archeologische tentoonstelling in het Drents Museum in Assen.

Maar je waant je in een grafheuvel uit oude Keltische verhalen, die toegang biedt tot een Andere Wereld, vol mysterieuze elfen en met een heel ander tijdsbesef. De Andere Wereld is hier de wereld van de Daciërs, een krijgshaftig volk uit het Donaugebied, waartegen de Romeinen beroemde oorlogen vochten, maar over wie verder bar weinig bekend is. Eigen schrift hadden ze niet en niet eens is bekend welke taal ze spraken.

Zelfs hun naam is onduidelijk, evengoed kun je hen Geten noemen. Of Noord-Thraciërs. Hun cultuur is intens beïnvloed door steppevolken uit het oosten (Skythen, Sarmatiërs), Kelten uit het westen, Grieken en Perzen uit het Zwarte-Zeegebied en natuurlijk ook de Romeinen.

Maar het is onmiskenbaar hún goud dat in de uitstallingen ligt om de heuvel heen, 673 objecten in totaal, uit bijna 2.500 jaar, van 2100 voor Christus tot 271 na Chr. Goud is waar de Daciërs eeuwenlang bekend om waren.

De Griekse schrijver Herodotus sprak zelfs van een „volk bedekt met goud”. Begrijpelijk, want midden in het Dacische gebied, ruwweg het huidige Roemenië, ligt in het Zevenburgse Ertsgebergte het rijkste goudgebied van Europa. Die rijkdom w.