Het jazzduo. Een even kwetsbare, tedere als uitdagende concertcombinatie. Elkaar dragen en optillen, versieren en plagen.

Dwars je eigen weg gaan om vervolgens weer in de armen gesloten te worden door de ander, die je heus wel in het oog hield. Muzikale gesprekken in duovorm, ze liepen als inspirerend thema centraal op het jaarlijkse Transition jazzfestival in TivoliVredenburg, Utrecht. Een metafoor voor het met elkaar in gesprek blijven in een woelige, polariserende tijd.

Zoals de snarenliefde die sprak uit het duo dat de Cubaanse pianist Gonzalo Rubalcaba vormt met de Braziliaan Hamilton de Holanda, uitblinker op zijn tiensnarige bandolim. In de Grote zaal kwam het tot avontuurlijke en uitdagende latindans, waarin zelfs popklassieker ‘Don’t You Worry ’bout a Thing’ van Stevie Wonder een andere draai kreeg. Als artiesten zich met grote gretigheid geven, ben je snel verkocht.

De interactie, de vrijheid durven vinden voor publiek; het lijken inkoppers in het uitverkochte huis van Transition (een lange dag vol moderne veerkrachtige jazz tot middernacht, met op zondagochtend nog een plukje kidsjazz). Maar in jazz is het altijd maar afwachten. Schakelend van concert naar concert in zes zalen moet je steeds weer de oren afstemmen op een ander soort jazz, lees: andere prikkels en verrassingen.

Het strijdlustige spel van trompettist Marquis Hill vol mooie droge noten. Gevoelvol intens: pianist Tord Gustavsen, die haast zelf in de toetsen kruipt om ze nog extra te masseren. H.