Met veel tamtam heeft Europees Commissievoorzitter Ursula von der Leyen vorige week een omvangrijk actieplan voor de Europese auto-industrie ontvouwd. Dat voorziet financiële en structurele maatregelen om te voorkomen dat de Europese auto-industrie ten onder gaat. Of valt die sowieso niet meer te redden?Decennialang waren de Europese autoconstructeurs heer en meester in de internationale autowereld.

Hun benzine- en dieselmotoren waren state-of-art inzake efficiëntie en duurzaamheid terwijl hun modellen nieuwe maatstaven zetten op het vlak van veiligheid, comfort en design. Sommige hebben zowaar een prominente plaats gekregen in de beroemdste musea ter wereld. Kortzichtig winstbejagDat is verleden tijd.

Sinds een aantal jaar besteden de Europese automerken de ontwikkeling van innovatieve technologieën uit aan Chinese bedrijven die ook de productie en implementatie van de praktische toepassingen voor hun rekening nemen. Volkswagen en co. willen op die manier nog meer winst maken.

Chinese witte- en blauwe-boorden werken harder en verdienen minder dan hun collega’s in Europa. De rekening is vlug gemaakt.De toonaangevende Duitse constructeurs hadden bovendien grote twijfels over de slaagkansen van elektrische aandrijving en ervaarden de (op)komst van Tesla niet als een bedreiging voor hun core business.

Investeren in elektromobiliteit prijkte niet bovenaan hun prioriteitenlijst. Dat had er wellicht mee te maken dat zij een directe lijn hadden met de toenmalige kanselier An.