Ongeveer 475.000 tot 485.000 vliegbewegingen.

Dat moet volgens minister Madlener wel kunnen. Op basis van? Liefde, voornamelijk. Liefde voor de blauwe zwaan.

Je zou er een mooie beslisboom bij kunnen tekenen. Na de vraag: ‘Gaat je hart sneller kloppen als je denkt aan Schiphol en de KLM?’ volgt dan: ‘Pas de berekeningen zo aan dat er meer gevlogen kan worden’. Onvermijdelijk komt uit deze beslisboom natuurlijk dat er altíjd meer gevlogen kan worden.

Gewoon een kwestie van de afspraken aanpassen zodat ze samenvallen met de gewenste werkelijkheid. In die werkelijkheid gaan het ministerie, Schiphol en de KLM niet uit van de overlast die mensen daadwerkelijk ervaren. Nee, er wordt liever gerekend.

Berekeningen laten zich nu eenmaal een stuk makkelijker aanpassen dan ervaringen van echte mensen. Word je regelmatig door een vliegtuig ruw uit je slaap gewekt? Moet je je gesprek tijdens de buurtbarbecue onderbreken vanwege een vakantievlucht richting Kos? Is het nooit, nooit, nooit meer stil als je je hond uitlaat in het bos? Het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Jouw ervaring van vliegoverlast is niet zo relevant.

Het gaat namelijk om de formule, de berekening van Lden, het jaargemiddelde geluidsniveau. Zie onderstaande formule. Je waant je toch ogenblikkelijk weer in een zweterig wiskundelokaal, met een docent voor de klas die zijn best doet om 25 pubers te overtuigen van nut en noodzaak van de berekening, die dat direct weer vergeten als de docent ze het trucje voor de to.