Venom: The Last Dance vormt het slot van de Venom-trilogie. Toen de eerste Venom-film uitkwam, waren veel mensen, waaronder ik, enthousiast. Dit enthousiasme nam echter sterk af toen duidelijk werd dat Spider-Man niet in de film zat.

Venom werd in plaats daarvan een op zichzelf staand personage met een eigen filmreeks. Het originele verhaal is grotendeels behouden gebleven: het gaat nog steeds over journalist Eddie Brock, die wordt overgenomen door een buitenaardse symbiote. In deze films verandert Venom echter van een traditionele superschurk in een soort superheld—eigenlijk een antiheld.

Venom neemt Eddie niet volledig over, in plaats daarvan leren ze samen te leven en ontwikkelen ze zelfs een emotionele band. De eerste twee films, Venom (2018) en Venom: Let There Be Carnage (2021), werden kritisch ontvangen door recensenten, maar vielen best goed bij het grote publiek. Naar mijn mening zijn dit ook geen films waar je te lang over na moet denken, of te serieus moet nemen.

Ze zijn vermakelijk dankzij de humor, actie en de leuke verwijzingen naar de stripboeken. Zoals de titel al suggereert, is dit waarschijnlijk het laatste hoofdstuk in het verhaal van Eddie en Venom. De verwachtingen rondom deze film waren best hoog, vooral nadat we Eddie en Venom zagen in een post-credit scene van Spider-Man: No Way Home.

Veel fans, waaronder ikzelf, hoopten dat Spider-Man het eindelijk zou opnemen tegen Venom. De film pakt het verhaal op waar die post-credit scene eindigde, maar helaas .