Tien jaar geleden zag het leven van Kesh Mahabier er nog heel anders uit. Hij werkte zo’n zestig uur in de week in het financiële bedrijfsleven en probeerde alles uit zijn carrière te halen wat er in zat. Met als stip aan de horizon: CFO worden bij een groot bedrijf.

“Dat zag ik als het hoogst haalbare. Ik was als een topsporter die er alles aan deed om die gouden medaille te halen.” Kesh vertelt er meer over in de docuserie ‘Groeien door jezelf te blijven’ van Randstad Professional | Yacht.

Toch begon die ambitie in de loop der jaren te wringen. Het was rond 2015 toen Kesh een Executive Board programma volgde aan de Erasmus Universiteit. Eén van die professoren zei: als toekomstig CFO moet je niet te veel van de gemiddelde werknemer afwijken.

Als het verschil in salaris te groot is, sta je te ver af van de organisatie en kun je je werk niet goed doen. “Daar was ik het mee eens. Dat inzicht zette me wel aan het denken,” vertelt Kesh.

“Ik merkte dat ik sociaal zijn en gelijkwaardigheid belangrijk vond, terwijl het in de grote bedrijven waar ik werkte toch vaak ging over winst maken en de aandeelhouders tevreden stellen.” Ook persoonlijk voelde Kesh steeds meer afstand tussen de ‘CFO-types’ en hemzelf. “Ik probeerde op ze te lijken, maar concludeerde: ik probeer het wel maar ik bén het niet.

” Het begon hem te dagen dat de CFO-droom niet meer zijn eigen droom was, maar meer een opgelegde wens van buiten – van zijn ouders, zijn cultuur, zijn ge.