1 Het is raar (I) Dat is weliswaar een piemel, die lijkt op de uwe, maar het is niet de uwe. Het is die van uw zoon. In de regel is het in Westerse, moderne (en ongetwijfeld ook in andere) samenleving gebruikelijk om u zo min mogelijk met de genitaliën van uw kind te bemoeien.

Kort uitleggen hoe de ergste schimmel te voorkomen volstaat meestal. Voor de bloemetjes en de bijtjes is er die enorm geile week van de lentekriebels en natuurlijk het internet. Dat vinden leeftijdgenootjes van uw zoon natuurlijk ook.

In het gunstigste geval hebben zij ook allemaal een vader, die niet hun erecties monitort. Vermoedelijk zullen zij er dus raar van opkijken als u dit wel doet. Door uw anciënniteit zullen ze terughoudend zijn met u hierop te wijzen, maar onderling kunnen pubers en adolescenten erg hard zijn.

U loopt hierdoor het risico dat uw zoon buiten de boot valt. Het doet er eigenlijk helemaal niet toe of u een gerespecteerde stem bent in het discours rondom het uitstellen van de dood. Mogelijk is het uitstellen van de dood zelfs uw , en ziet u het monitoren van de nachtelijke erecties van uw zoon als cruciaal onderdeel hiervan.

Ook dat doet er niet toe. Het doet er zelfs niet toe als u bij een alleszins respectabele journalist als Bari Weiss om over uw project te vertellen. Dan nog zullen veel mensen u zien als een volwassen man die de nachtelijke erecties van zijn zoon monitort, niet in de laatste plaats omdat u een volwassen man bent die de nachtelijke erecties van zijn zoon mo.