Dat de Britse band al 45 jaar op de planken staat, is iets waar Jimmy zich 'enorm bevoorrecht' door voelt. "Doordat ik nog steeds iets doe waar ik heel erg van hou en nog altijd voor betaald krijg, het is gewoon ongelooflijk", zegt hij. "We leven de droom.

Het is waar iedereen van droomt, om in een band te zitten en succesvol te zijn en betaald te worden. En om mensen te vermaken, zelf een leuke tijd te hebben en om met je vrienden op pad te zijn. Ik had het natuurlijk nooit kunnen voorspellen, maar het voelt goed.

" Als reden voor het ultiem genieten noemt Jimmy dat de negativiteit volledig weg is, en dat die heeft plaatsgemaakt voor dankbaarheid. "Niemand klaagt meer of zorgt voor gedoe", zegt hij. "Dus dingen als moeite hebben met het succes, of dat mensen in verschillende hotels verblijven en los van elkaar reizen en alleen op het podium met elkaar praten, zo zijn wij niet.

" Een cruciaal moment noemt Jimmy het vertrek van zanger Ali Campbell in 2008. "Het was het moment waarop we ons als band ervan moesten verzekeren dat UB40 niet om individuen draaide, maar om het collectief", legt hij uit. "In zijn hoofd was hij de belangrijkste en zouden we niet zonder hem kunnen, maar wij voelden op dat moment dat de hele infrastructuur die was opgebouwd draaide om de band als geheel.

En we wisten dat dat kon met elke andere zanger, als die maar goed was." De ruim vijftien jaar die daarop volgden noemt Jimmy 'soms moeilijk'. "We moesten hard werken om te komen waar we nu zijn, maar we .