Werkzaam in Jakarta probeer ik mij tijdens het spitsuur per auto te verplaatsen naar een belangrijke klant. Vanwege de vele opstoppingen en de volkomen chaotisch verlopende reis ben ik bang dat ik te laat kom. Daardoor kijk ik voortdurend op mijn horloge, waarbij mijn Javaanse collega vraagt of hij mijn klokje ook even mag bekijken.

Ik steek mijn arm uit en hij kijkt geobsedeerd naar mijn nieuwe Jacob Jensen. Daarna zegt hij met een glimlach: „Jullie Europeanen hebben mooie horloges, maar wij Aziaten hebben de tijd.” Lezers zijn de auteurs van deze rubriek.

Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via ik@nrc.nl.