Jaren geleden, in de hoogtijdagen van Hearthstone, was ik een fervent volger van de YouTube- en competitieve scene rond Blizzards cardgame. Spelers als Kripparrian, Firebat en TrumpHS waren dagelijkse kost, maar een van de meest memorabele figuren was Reynad. Zijn legendarische salty compilations waren een hit: montagevideo’s waarin werkelijk álles misging wat mis kon gaan.

Deze video's benadrukten ook een pijnlijk punt: Hearthstone had destijds een ernstig RNG-probleem. Door puur geluk konden hele wedstrijden worden gewonnen, zelfs op toernooien . Voor Reynad werd het te veel.

Gefrustreerd besloot hij: “Als jullie het niet goed kunnen doen, doe ik het zelf.” Het resultaat van die ambitie is nu eindelijk speelbaar: The Bazaar. Na een week spelen kan ik met volle overtuiging zeggen dat Reynad het geflikt heeft.

Dit is niet zomaar een goede game; het is een meesterwerk in wording. Terwijl Hearthstone’s geschiedenis overduidelijk een inspiratiebron is, is The Bazaar geen typische cardgame. Volgens de makers is het de eerste hero builder, maar ik zou het eerder een unieke autobattler noemen met elementen van roguelikes.

Denk aan Teamfight Tactics of Hearthstone Battlegrounds, maar dan compleet opnieuw uitgevonden. En naar mijn mening is het nu al de beste autobattler op de markt. Een autobattler draait om het strategisch opbouwen van een team of opstelling, waarna de gevechten automatisch verlopen.

The Bazaar behoudt die kern, maar introduceert een compleet nieuwe aanpa.