Gelukkig hebben de designers van Ford wel de vrije hand gekregen om er een echte Ford van te maken. De auto doet zowel van buiten als binnenin niet meteen denken aan Volkswagen. Gekozen is voor het stoere gezicht dat ook de Amerikaanse Explorers kenmerkt.

En binnenin zien we bijvoorbeeld een opvallend groot, verticaal geplaatst beeldscherm waarin onderin altijd de bediening van de klimaatregeling zichtbaar is: handig! Het scherm is bovendien te kantelen en kan daardoor zelfs als deksel voor het erachter verborgen bergvak fungeren. Zodra je de auto afsluit, wordt het ook nog vergrendeld om het inbrekers lastig te maken. Is er dan helemaal niks van Volkswagen te herkennen in deze Ford? Jawel, helaas zien we de beruchte sliders: touch-schuifregelaars die in de praktijk niet prettig werken en waarvan inmiddels ook Volkswagen zelf heeft gezegd er weer van af te willen.

En ook de eigenaardige raambediening zien we terug: je moet met een knopje eerst kiezen of je de voorste of achterste zijramen wil openen. Je zit goed in de Explorer: een beetje hoog op sportstoelen met geïntegreerde hoofdsteunen. Ook achterin heb je (net) genoeg zitruimte, maar de bovenbenen worden daar weinig ondersteund.

De kofferbak, met een hoedenplank die met de achterklep meebeweegt, blijft met zijn 470 liter wat achter bij de concurrentie. De Explorer blijkt een snelle rakker: 0-100 km/u doet hij in 6,4 seconden. Het rijbereik is volgens fabrieksopgave 602 km en tijdens deze test was het gemiddeld tegen de.