H et zou zo maar eens al in 2026 kunnen gebeuren: de komst van een superkrachtige vorm van kunstmatige intelligentie. AI die slimmer is dan een Nobelprijswinnaar op vrijwel alle relevante gebieden – biologie, wiskunde, literatuur et cetera. Concreet betekent dit dat deze super-AI onopgeloste wiskundige stellingen kan bewijzen, bizar goed kan programmeren, maar ook ‘extreem goede romans’ kan schrijven.

De voorspelling is afkomstig van Dario Amodei. Hij is medeoprichter en topman van AI-bedrijf Anthropic. Zulke vergezichten zijn vaker geschetst.

Onlangs bijvoorbeeld nog door Sam Altman , eindbaas van Anthropics grootste concurrent: OpenAI. Altman houdt het op ‘duizend dagen’ voordat de synthetische superintelligentie er zal zijn, de AI die de mens op alle vlakken de baas is. Amodei tapt normaal gesproken uit een ander vaatje.

Samen met zes andere voormalige werknemers van OpenAI richtte hij Anthropic in 2021 op. Met Anthropic zouden zij niet de fouten maken die OpenAI, waar snelheid gaat boven veiligheid, in hun ogen wel maakte. Sindsdien staat Anthropic bekend als de sombere tegenhanger van OpenAI die alles op alles zet om AI veilig te houden.

The New York Times portretteerde het bedrijf vorig jaar nog als ‘het centrum van AI-doemdenken’. Het veertienduizend woorden tellende essay van Amodei over de toekomst van AI is in dat licht opzienbarend. De titel Machines of Loving Grace (Machines van Liefdevolle Genade) is ontleend aan een gedicht uit 1967 van Richard Bra.