Zonder toplanden als Nederland (gebrek aan renners om mee te doen voor de medailles), België, Slovenië en Groot-Brittannië ging om 14.00 uur het ietwat onthoofde WK-onderdeel van start. In het eerst blok van tien startende ploegen was het vooral chaotisch .

Pas bij de laatste tien deelnemende landen werd het interessant. Alle ogen waren gericht op de Italianen. Met Filippo Ganna, Edoardo Affini en Matteo Cattaneo gingen er drie erkende hardrijders van start voor het lastige, heuvelachtige rondje van 26,85 kilometer.

Na een goede ronde werden ze afgelost door de Italiaanse vrouwen, maar ze deden dat wel met een achterstand van zeven seconden op Australië (Jay Vine, Michael Matthews en Ben O’Connor). Duitsland en Frankrijk volgden op 21 en 22 seconden. Frankrijk haakte uiteindelijk af om de podiumplaatsen, maar voor Duitsland gold dat niet.

Onder leiding van Antonia Niedermaier (op het WK voor vrouwen nog verrassend vierde) werd het gat met de Italiaanse en Australische rensters gedicht. Op het voorlaatste tussenpunt had Australië nog maar twee tellen voorsprong op Italië en vijf op Duitsland. Een secondespel.

Daar draaide het ook werkelijkheid op uit. Door een ultieme inspanning van Grace Brown met Brodie Chapman in haar wiel dook Australië met 0,85 seconde onder de tijd van Duitsland. Daarna was het wachten op de Italiaanse vrouwen, maar Elisa Longo Borghini en Gaia Realini konden in de laatste kilometers niet voor een nieuwe wending zorgen.

Australië, met n.