Bonte verzameling U kent fakkelman Max als de die ooit bij Sigrid Kaag aanbelde met een toorts in zijn tengels, en u kent Sophie Straat mogelijk van protestliedjes die ze zingt, steevast met vet Amsterdams accent, hoewel dat accent aangemeten is; een olijke knipoog naar het gepeupel dat haar muziek uiteraard nooit beluistert en haar concerten nooit bezoekt. In de progressieve kringen waarin Straat verkeert heet zoiets ook wel , en dat is het ook, een soort blackface op de stembanden, maar omdat er geen etnische minderheid bij betrokken is kraait er geen haan naar. Prima natuurlijk, er heerst gelukkig geen verbod op slechte smaak en dedain.

Sophie trad overigens ook op bij de eerste viering van , onlangs in de . Het hoefijzermodel dreef zowel haar als Max vandaag naar de Dam, waar een demonstratieverbod gold dat in ieder geval tot aanstaande donderdagmorgen verlengd is, en waar ze dus allebei werden. Op de achtergrond woedt ondertussen een felle strijd om wat er donderdagnacht nou eigenlijk gebeurd is.

Daarbij schermen 'betrokken burgers' met van Maccabi-fans, die de daarop volgende klopjacht zou moeten rechtvaardigen. Deze mensen ontberen enige kennis van tribunecultuur, dus we zullen ze een handje helpen. Bij vrijwel elke voetbalclub die een Europese uitwedstrijd speelt, gaat een significant gedeelte gajes mee.

Zij zijn uit op een confrontatie en willen niets liever dan dat: vechten. Dat is zo bij Ajax, dat is zo bij Feyenoord, dat zou zijn bij De Graafschap en het is ook zo.