De Nationale Federatie van Vakbonden van Werknemers in Openbare en Sociale Functies (FNSTFPS) zei in een persconferentie dat de staking een maatregel was die was aangevraagd door de werknemers, die tot het uiterste zijn gedreven. De stakingsaankondiging "bracht informatie naar buiten die niet werd gegeven, namelijk dat AIMA niet reageert, zoals de immigranten terecht zeggen, omdat het niet genoeg personeel heeft om te werken", zei Artur Sequeira, leider van de vakbond, en legde uit dat de werknemers 150 uur per jaar moeten werken (overuren), maar "ze doen veel meer en staan onder druk om dat te doen", worden slecht betaald en krijgen deze uren vele maanden nadat het werk is gedaan. "Dit hele proces is er een van uitputting, van ontevredenheid, en de arbeiders moesten een signaal geven om een verandering te laten plaatsvinden", voegt Artur Sequeira toe.

De ontevredenheid is ook te wijten aan de "chaos" waarin AIMA zich volgens de vakbondsleiders bevindt, en het is niet eens bekend hoeveel werknemers het precies heeft. In een document met 25 behoeften of beperkingen die door werknemers worden gevoeld, onthullen sommige klachten verwarring, zoals problemen met de communicatie over roosters of manieren om afwezigheid te rechtvaardigen, gebrek aan kennis over de samenstelling van het team, gebrek aan toezicht op werknemers of gebrek aan communicatie met het management. Gebrek aan gespecialiseerd technisch personeel, slechte arbeidsomstandigheden, werknemers die plotseling en zonde.