Net als Sinterklaas zelf begint ook de ophef over het Sinterklaasjournaal een traditie te worden. De jaarlijkse ophef over het Sinterklaasjournaal onthult vooral onze blinde vlekken als opvoeders. Korte samenvatting van de gebeurtenissen dit jaar: Sinterklaas is in het ziekenhuis opgenomen, en werd door een arts behandeld met iets dat leek op een zaag – „De pieten schreeuwden het uit”, schreef De Telegraaf, die het geheel ook nog omschreef als een „horrorscène”.

De kritiek dat de verhaallijnen niet kindvriendelijk genoeg zijn en dat ouders hun kinderen moeten beschermen tegen cliffhangers en intriges, is misplaatst. Want hoewel iedere ouder zijn best doet, is de hypocrisie rondom de bescherming van kinderen tijdens het feest van de goedheiligman opvallend. Het hele Sinterklaasfeest levert spanningen op bij kinderen, net als hun verjaardag, een eerste schooldag of een verhuizing.

Zenuwachtig zijn, slecht slapen en emoties die alle kanten opschieten – het hoort bij het leven. Als je als volwassene later op zoek gaat naar je eerste baan of een huis koopt, krijg je daar ook mee te maken. Het Sinterklaasjournaal is een spiegel voor onze samenleving en zou verplichte kost moeten zijn voor iedere opvoeder.

Als opvoeder ben je onderdeel van deze samenleving en heb je de meeste invloed op de omgeving waarin kinderen opgroeien en op de normen en waarden die zij meekrijgen. Het is de taak van opvoeders om kinderen voor te bereiden op de realiteit, zodat ze zich zelfstandig.