Met haar kordate raps en glamoureuze flair veroverde Shay een unieke plek in de (Franstalige) hiphop. De zelfverklaarde 'jolie garce' uit Molenbeek, die net zo onverbiddelijk kan verleiden als scherp uithalen, mag na een turbulent parcours de scepter grijpen in Vorst Nationaal. “Pas besoin d'un mec, j'fais des ravages seule,” zong Vanessa Lesnicki toen ze in 2016 debuteerde onder haar rappende alias Shay.

De toon was meteen gezet. De straat had haar opgevoed, rapte ze, ze had zich een weg gebaand “zonder school.” “T'as vu ma gueule, j'suis une bombe à retardement,” klopte ze zich op de borst, “Jolie garce, j'suis le poison et le calmant.

” Hier stond een rapster die balanceerde tussen schoonheid en rebellie, zelfverzekerd, stijlvol en uitdagend. Uit Brussel, nota bene. Dat ze vrouwelijke kracht en zelfvertrouwen uitstraalde in een genre dat vaak door mannen werd en wordt gedomineerd, zorgde ervoor dat ze snel haar eigen plek veroverde en succes oogstte.

Op Spotify tikte ze miljoenen streams aan, op sociale media speelde ze zichzelf uit als harde tante. Ook in de modewereld scoorde ze. Zo stond ze op de cover van de Japanse Vogue en werkte ze samen met Burberry.

Bekendheid kreeg Shay vooral in Franstalige contreien, het gros van haar streamers zit in Parijs. In 2019 ontving ze in Frankrijk twee gouden platen voor haar album Antidote , deze zomer verkocht ze er het mythische Olympia uit. Die populariteit heeft ze onder meer te danken aan haar samenwerking met s.