‘Ja, Hugo Claus heeft het mij wel moeilijk gemaakt”, zegt Dimitri Verhulst (52) via Zoom, daags na de Vlaamse première van zijn film Waarom Wettelen? . Over Claus’ filmdebuut De Leeuw van Vlaanderen schreef NRC ooit dat het „een wonder was” dat men de film „überhaupt één week” wilde vertonen. „De herinnering daaraan was nog niet vergeten toen wij geld zochten”, zegt Verhulst.

„‘O, een schrijver die denkt dat hij een film kan maken. Dat kennen we.’ Ik hoop dat ik de nalatenschap van Claus heb gedood.

Met betrekking tot film dan.” Dimitri Verhulst is een van de weinige Vlaamse schrijvers die ook in Nederland een gevestigde naam is, sinds De helaasheid der dingen . Dit jaar kwam zijn vijfentwintigste boek uit: Bechamel Mucho , een succes bij publiek en kritiek.

Waarom Wettelen? is zijn filmdebuut. Hij schreef het scenario, zocht geld, bewees in test-shoots tijdens de pandemie zijn competentie, regisseerde, en keek zich een oogontsteking in de montage. Acht jaar geleden viel hem het idee voor Waarom Wettelen? in.

Een begrafenis wordt bruusk onderbroken door de notaris. Christine’s kist ligt al in een enorm, modderig gat – de hopen aarde liggen klaar. Maar ze wilde hier niet begraven worden, meldt de notaris, wel in Wettelen.

Wettelen? Ja, Wettelen: een onbekend oord op drie dagen lopen. Dus wordt de lijkwagen weer ingeladen, en rijdt hij stapvoets door, de rouwstoet erachteraan als sleep. Verhulst kon het idee niet kwijt in een roman.

Te veel.