Lange tijd wilde Robbert de negatieve ervaringen uit zijn jeugd gewoon achter zich laten. "Maar vorig jaar zat ik een tijd minder goed in mijn vel. Veel dingen waar ik tegenaan liep, kwamen voort uit vroeger.

" De Youtuber merkte dat hij zich daardoor onderdompelde in zijn werk. "Als een soort hyperfocus. Hoeveel goede of leuke dingen ook langskwamen, ik was nooit echt blij of trots en ik kon er nooit echt van genieten.

" "Ik was veel bezig met wat mijn omgeving van mijn werk vond. Ik zocht erg naar bevestiging in mijn werk", vervolgt Robbert. Hij vergeleek zijn eigen leven daarom vaak met dat van zijn zussen.

"Dat ging heel lang in mijn hoofd zo. Het ging niet meer om wat ik zo leuk vind, maar alles kwam van buitenaf." In Bergambacht, waar Robbert opgroeide, waren de reacties op zijn documentaire eerst gemengd.

"Sommigen vonden het wel ingewikkeld. Het is iets heel persoonlijks, maar het gaat niet alleen mij aan." Robbert kan zich voorstellen dat de camera een beetje afschrikt.

"Ik trek de mensen er wel in mee. Maar uiteindelijk ziet iedereen wel de meerwaarde ervan in, denk ik." Een moment uit de documentaire dat Robbert is bijgebleven, is een gesprek met een jeugdvriend.

Robbert twijfelde soms of hij alles misschien te negatief zag, vertelt hij. "Het gesprek ging over een moment dat wij naar huis liepen. Hij herinnerde zich dat ik tegen hem zei, 'Ik had gewoon het gevoel dat ik dood wilde'.

Dat bevestigt wel hoe ongelukkig ik in die jaren was." Sinds hij de rol van de ongelo.