Rietveld en Schröder konden ‘tot huilens toe’ discussieren over hun architectuur

Het Rietveld Schröderhuis is een iconisch woonhuis. Maar hoe was het om er te wonen? En waarom is Truus Schröder als mede-architect vergeten? Jessica van Geel en Natalie Dubois vertellen dat verhaal.

1 month Ago


Truus Schröder bewaarde veel. „Ik ga proberen de kooknis niet te vullen met dozen”, schrijft ze aan haar dochter. Na het overlijden van haar geliefde Gerrit Rietveld (1888-1964) woonde ze in haar eentje aan de Prins Hendriklaan in Utrecht, in het huis dat ze samen ontwierpen.

Ze ontfermde zich over zijn archief. In het Rietveld Schröderhuis, wereldbekend om zijn witte vlakken, heldere lijnen en rood, geel, blauw, hoopten de papieren zich op. Schröder (1889-1985) gooide zakken met papier weg, maar er bleef veel over.

Een bonnetje van de banketbakker, bijvoorbeeld, uit de jaren dertig. Fijn voor Jessica van Geel, cultuurhistoricus, en Natalie Dubois, conservator toegepaste kunst en vormgeving bij het Centraal Museum. Zij hebben een visuele biografie geschreven van het leven in dit huis, ‘het enige De Stijl-woonhuis’, dat als Unesco Werelderfgoed is aangewezen, en waarvoor architectuurtoeristen nog altijd naar Utrecht trekken.

Het boek telt bijna negenhonderd pagina’s met ruim achthonderd afbeeldingen, waarvan de helft niet eerder gepubliceerd. Ingeving van vormgever Irma Boom: de Nederlandstalige en Engelstalige tekst zijn in één uitgave samengevoegd. Na de publicatie van Van Geels biografie van Truus Schröder, I love you, Rietveld (2018) diende zich meer archiefmateriaal aan.

Verre familieleden en oude bekenden boden kartonnen dozen met brieven aan. In het Centraal Museum, dat het huis beheert, vonden ze een doos met brieven van Truus aan haar dochter Han.

Copyright @ 2024 IBRA Digital