Kijk naar jezelf. Dat was, ingedikt, de boodschap van een lezersbrief die maandag op de opiniepagina’s stond: „Wat ik de journalistiek verwijt is dat ze allemaal kwijlend achter die proefballonnenpolitiek aan blijven lopen. Het is een self-fulfilling prophecy : zolang de media er zoveel aandacht aan blijven besteden domineren deze infantiele politici met hun symboolpolitiek het nieuws.

” De lezer verwees naar een analyse door politiek redacteur Guus Valk, in de editie van vrijdag, van de wijze waarop losse ideeën van (vooral) PVV-politici het publieke debat sturen. Zoals de online kop luidde: PVV domineert wéér het gesprek met ‘proefballonnenpolitiek’: ideeën zonder plan . De voorbeelden in dat verhaal waren minister Marjolein Faber die opperde om ontmoedigingsborden (‘Hier wordt gewerkt aan uw terugkeer’) bij asielzoekerscentra te plaatsen en minister Reinette Klever die suggereerde uitgeprocedeerde asielzoekers naar Oeganda te sturen.

In beide gevallen bliezen opwinding en ongenoegen door het land, maar bleek er van een concrete beleidswijziging geen sprake. Dat is koren op de molen van politici voor wie ophef hun comfort zone is, verwarrend voor anderen. En misschien ook wel voor de journalistiek.

Rent die inderdaad ‘kwijlend’ achter proefballonnen aan? Moeten journalisten eerder op de rem trappen? En voor deze rubriek: hoe pakte NRC de zaak aan? Voor de Oeganda-berichtgeving was het basismateriaal een NOS -reportage van woensdagmiddag 16 oktober o.