Heel veel bloed verloren Het leven van Renate veranderde zeven jaar geleden in één klap. De bestuurder van een auto die afsloeg, zag haar niet op haar scooter. Renate had een schedelbasisfractuur en gescheurde milt met een slagaderlijke bloeding.

“Bij de spoedeisende hulp in het ziekenhuis waren ze heel druk bezig met mijn hoofdwond”, vertelt ze. “Toen mijn toestand snel verslechterde, ontdekten ze de bloeding bij mijn milt. Ik had het geluk dat er een arts aanwezig was met veel ervaring in het opereren van bloedvaten.

Net zo belangrijk was het donorbloed . Geen idee hoeveel ik heb gekregen, ik weet alleen dat ik heel veel bloed heb verloren.” Blij dat ik er nog ben Renates hersteltraject was lang en zwaar en de gedachten aan haar gezin heeft haar op de been gehouden.

Ze is nog altijd niet helemaal hersteld. “Ik heb een lichte hersenbeschadiging opgelopen, daardoor kan ik onder meer slecht tegen veel prikkels en werkt mijn geheugen minder goed”, aldus Renate. “Daarnaast heb ik last van chronische vermoeidheid.

Ik heb ermee leren omgaan, het is wat het is. Ik ben vooral blij dat ik er nog ben, want ik besef heel goed dat het veel slechter had kunnen aflopen.” Renate heeft dus veel te danken aan bloeddonors.

“Ik schaamde me achteraf heel erg dat ik zelf nooit bloeddonor was. Het belang ervan was nooit zo bekend bij mij. Na wat ik heb meegemaakt, weet ik als geen ander wat donorbloed kan betekenen.

” Toch kon Renate nadat ze genoeg hersteld was, zelf geen .