Halverwege zijn oudejaarsconference stelt Pieter Derks zijn publiek een vraag: „Vraagt u zich af of ik de hele avond PVV’ers ga bashen?” En de zaal antwoordt in koor: „Ja!” Derks had zijn voorstelling al geopend met een dankwoord aan het nieuwe rechtse kabinet dat deze conference „mogelijk had gemaakt”. Vervolgens maakte hij royaal ruimte voor de politici aan de radicaal-rechtse zijde. Als de cabaretwet van Wim Kan voor politici nog zou gelden – als je als politicus wordt genoemd in de oudejaarsconference, dan doe je ertoe – had de PVV een topavond met asielminister Marjolein Faber als grote ster en premier Dick Schoof als goede tweede.

Over GroenLinks-PvdA-leider Frans Timmermans had Derks niks. De verklaring was misschien wel de hardste grap van de avond: op een avond als deze moest Derks zich helaas beperken tot de mensen die relevant waren geweest. Na het verrassende beeldexperiment van Micha Wertheim in de conference van vorig jaar , waarbij hij verschillende opnames vanuit meerdere theaters door elkaar sneed, was de oudejaarsconference bij Pieter Derks nu weer terug in vertrouwd vaarwater: een overvolle terugblik op groot en klein nieuws, hyperpolitiek en grapgericht.

Met Derks als slimme, gevatte, kneiterlinkse commentator, die alle zin en onzin van 2024 soepel aan elkaar klonk. Uiteraard nam Derks je mee terug naar de chaotische formatie en de verrassende keuze voor ambtenaar Dick Schoof als premier. Geestig was de vergelijking die hij maakte met Guy.