In de Pyreneeën is het weer omgeslagen. Niet alleen buiten is het onstuimig, ook op de boerderij heerst onrust. De gedachten van Judith, Bart en Esther zijn net zo wisselvallig als de storm die in ieder van hen woedt.

Met het einde in zicht worden de gevoelens voor elkaar steeds intenser. "Ik denk dat als Bart er niet was geweest, Esther wel iemand zou kunnen zijn voor wie ik zou vallen", geeft Judith eerlijk toe. Deze gedachte zet haar aan het denken.

"Ik ben nog niet op het punt dat ik precies weet hoe ik me voel." Tussen haar en Esther is er zowel een intelligente als vriendschappelijke klik. "Ik denk dat met Esther een romantische klik er eventueel ook in zou kunnen zitten.

" Bart, die Judiths zoektocht van begin tot eind heeft meegemaakt, ziet eveneens de bijzondere dynamiek tussen zijn gastvrouw en Esther. "Ze hebben een bepaalde aantrekkingskracht naar elkaar", merkt hij op. Dat maakt zijn positie onzeker.

"Verdomme, moet dat nu op het laatste moment?" Bart zou maar wat graag het pure leven op de boerderij met Judith delen, maar dan moet ze wel voor hem kiezen. Om te zien hoe de Franse vlag erbij hangt checken de twee in bij elkaar. "Esther is er natuurlijk gisteren bijgekomen.

Hoe vind je dat?" begint Judith het gesprek. Bart geeft aan dat hij haar een leuke meid vindt en dat hij merkt dat de twee 'aardig op één lijn zitten'. Toch voelt Bart dat het hem raakt.

"Ik begin een beetje verliefd te worden. Gewoon ouderwets. Het voelt hartstikke goed.

" Dan vraagt Judith.