Paulien Cornelisse heeft een nieuw boek uit: De verwarde cavia. Terug op kantoor . Net als in het succesvolle De verwarde cavia (2016) gaat het over Cavia, een cavia die op een kantoor werkt, tussen mensen met zulke lekkere eigenaardigheden dat een cavia er tamelijk normaal bij afsteekt.

Eén collega slaapt vooral, een ander is passief-zeer-agressief en weer een ander heeft een obsessie met wapens en „Wee-O-Twee”. Cornelisse heeft ook het Boekenweekessay 2025 al geschreven (zie inzet). En nu is ze een quilt, een gevoerde lappendeken, aan het maken van ziekenhuispyjama’s en operatiejasjes die ze zelf heeft gedragen en daarna mocht meenemen.

In haar werkkamer thuis in Amsterdam laat ze het zien: de effen blauwe stukken zijn Nederlands, de witte stof waar in blauw, geel en groen repeterend ‘ hospital use only ’ op staat is Engels, en die met een vierkantjespatroon is van het academisch ziekenhuis in Sheffield. Daar heeft ze met haar gezin net een jaar gewoond om les te geven aan studenten Nederlands (ja, die heb je daar). „Dit soort jasjes zit altijd in het blauw-groen-spectrum omdat dat goed contrasteert met bloed”, zegt ze.

Daarom gaat ze de voering vastzetten met felrode draad. „Als inspiratie gebruik ik dit boek, Modern Quilting . Dat heb ik gekregen van Theater Diligentia in Den Haag, heel lief, omdat ik niet kon komen spelen.

” Want dat eerst maar even: twee maanden geleden cancelde Cornelisse haar nieuwe theatertournee omdat er kanker bij haar was gediag.