Paulien wil het liever niet te lang hebben over haar ziekte. "Het is heel stom om kanker te hebben. Dus het gaat wat dat betreft niet goed.

Maar ik heb wel veel goede dagen en goede momenten, dus dat verbaast me ergens ook wel weer", aldus Paulien. "En ik vind het heel, heel naar dat ik mijn theatertour heb moeten afzeggen, vanwege dit. Maar dan ben ik ook weer blij dat ik kan schrijven, dat geeft me heel veel.

Ik doe dat voor de Volkskrant en nu dan ook het essay, dus dat is fijn, ja." Op de vraag van presentator Eva Jinek of ze ook boos is omdat ze ziek is, antwoordde Paulien ontkennend. "Ik heb niet zoveel woede.

Ik dacht wél van tevoren dat ik veel paniek zou hebben, maar het blijkt dat ik dat niet de hele dag kan voelen. Als ik ga schrijven, ben ik in een andere wereld en dat is heerlijk." De opdracht voor de Boekenweek komt dan ook als een geschenk uit de hemel.

"Toen ik dit verzoek kreeg, wist ik meteen waar ik het over wilde hebben: over woorden die we in het Nederlands allemaal gebruiken, maar waar we niet zo veel over nadenken. Ze geven onze zinnen kleur en sfeer, maar ze vervullen die taak bijna in het geheim. Zulke woorden neem ik onder de loep, culminerend in een diepgravend onderzoek naar de verzuchting 'hèhè'", zegt ze in een persbericht.

De boekenkoepel vroeg Paulien ruim een jaar geleden al voor het Boekenweekessay. "Denk je aan boeken over taal, dan denk je aan Paulien Cornelisse. Een betere schrijver voor het essay van de komende Boekenweek konden we .