‘Of componist Ralph Vaughan Williams tijdens het arrangeren ook rekening hield met overkomende vliegtuigen weet ik niet”, lacht de voorman van vocaal ensemble The Gesualdo Six. Dwars door de slotmaten van een Engelse folksong klinkt het gezoef van een vliegtuig. Het is vanonder een festivaltent even zoeken naar de balans, maar zodra ze die te pakken hebben, betoveren de zes Britse zangers hun publiek met prachtige en poëtische klanken.

In het zonnetje genieten van madrigalen uit de Renaissance tot nu, met een koud festivalbiertje in de hand. Dat is Wonderfeel ten voeten uit: een gezellige broeiplaats in de buitenlucht voor klassieke muziek en creatieve cross-overs. En broeien wil het wel dit weekend, met dertig graden op de thermometer.

Wonderfeel is waarschijnlijk het grootste buitenfestival waar een tassencontrole overbodig is. Een weiland vol gestalde e-bikes, voor de toegangspoort een rij mensen die zijn uitgerust met degelijke wandelschoenen, belegde broodjes en opvouwbare campingstoeltjes. De gemiddelde leeftijd van de pakweg tienduizend bezoekers ligt net boven de vijftig, en de sfeer op het terrein is rustig en relaxed.

Het festival viert dit jaar zijn tiende verjaardag. Op de openingsdag van deze negende editie – alleen in coronajaar 2020 moest het programma worden geschrapt – zijn alle vertrouwde elementen weer samengebracht: de idyllische omgeving van buitenplaats Schaep en Burgh, een slingertje foodtrucks, een ‘festivaldenker’ voor de kritische noot,.