Ebenezer Scrooge, de hoofdpersoon van A Christmas Carol , was misschien wel de belangrijkste economische minimalist van de Dickensiaanse tijd. Van het rantsoeneren van de kolen die brandden in het rooster van zijn bediende tot zijn consumptie van pap op kerstavond en het aansteken van een eenzame kaars om zijn weg te wijzen naar een koud bed, hij toonde al vroeg een voorliefde voor zowel de soberheid van het Victoriaanse milieu als een steeds grotere waarde voor de inhoud van zijn geld- en aktekistjes. Honderd jaar na het bezoek van en de uitleg door de geesten van Marley en Kerstmis (verleden, heden en toekomst) veranderde er weinig.

Christenen begonnen de advent op 1 december met het voorbereiden van de religiositeit rond de geboorte van Christus, terwijl een groeiend aantal heidenen ongeduldig wachtte op de samenvallende winterzonnewende op 21 december met zijn gelijkenissen van het optrekken en versieren van evergreens, het branden van yule houtblokken, het aansteken van kaarsen, het zingen van bezweringen en het doneren aan de behoeftigen. Geschenken werden gegeven binnen de grenzen van het inkomen. Op school bakten meisjes cake en pudding tijdens de lessen huishoudkunde; jongens maakten bedlampjes, krukjes en boekenplanken tijdens hun timmerlessen.

Moeders breiden wol en naaiden zelfgemaakte kleren; vaders kweekten groenten en kippen op de volkstuinen of in de tuin. Wat de reden voor de seizoensgebonden festiviteiten ook was, het was een familieaangelegenheid zonder dat.