In de drie maanden dat het kabinet-Schoof er zit, moesten alle ministers en staatssecretarissen al twee keer voltallig aanwezig zijn in de Tweede Kamer. In juli, toen de Kamer met premier Dick Schoof in debat ging over de regeringsverklaring, ging het over omvolking en over de ‘antirechtsstatelijke’ ideeën van de radicaal-rechtse PVV. Er werd geschreeuwd, geruzied, zelfs tussen de vier partijleiders in de coalitie van PVV, VVD, NSC en BBB.

Deze woensdag, op de eerste dag van de Algemene Politieke Beschouwingen, verloopt het debat een stuk rustiger. Het is te merken aan Dick Schoof, die de hele dag aandachtig, maar ogenschijnlijk ontspannen vanaf Vak K zit te luisteren. Het is ook te zien aan Geert Wilders, die urenlang aan het woord is en talloze interrupties van de oppositie krijgt.

Vrijwel nooit gaat het daarbij over de rechtsstaat, racisme of eerdere uitspraken van Wilders. De oppositie behandelt Wilders als de échte leider van deze coalitie, als een nieuwe Mark Rutte. Wilders reageert op die aandacht door een beetje als Rutte te gaan praten: met veel woorden en nadruk op procedures.

Bijvoorbeeld als het gaat over de omstreden noodwet die PVV-minister Marjolein Faber (Asiel en Migratie) wil gebruiken om buiten het parlement om een asielcrisis uit te roepen. Wilders legt vijftien keer achter elkaar uit hoe het volgens hem geregeld is: dat Faber die bevoegdheid heeft, op basis van de artikelen 110 en 111 van de Vreemdelingenwet, een Koninklijk Besluit en een ‘voort.