Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In ’s rubriek Opgebiecht durft een -lezer dat toch te doen. Deze week: Marcella (44), die een smoes bedacht om maar niet met haar buurvrouw te hoeven wandelen.

„In de eerste plaats: ik bén helemaal niet sportief. Heb allerlei halfslachtige pogingen gedaan hoor, in het verleden. Hardlopen, een klasje bodypump, fitness; dat hield ik dan drie maanden vol, ging er ook helemaal voor, en vervolgens kwam de klad erin.

Ik zou willen dat ik beschikte over zo’n sport ‘gen’, de adrenaline kon voelen die schijnbaar iedereen voelt als ze gaan sporten, maar ik vind er gewoon geen bal aan. Opdringerige overbuurvrouw Maar goed, een mens moet bewegen, dus besloot ik de drempel eens flink te verlagen en gewoon te gaan wandelen. Een keer in de week, om te beginnen, anderhalf uur lang, stevig de pas erin en verder niks.

Geen doel, geen snelheidsrecords, gewoon: lopen. En ik moet zeggen: het bevalt me goed. Ik voel me fitter, de buitenlucht maakt me ook vrolijk en ik geniet van de omgeving – ik heb het geluk dat ik vlakbij zee woon en je kunt hier heerlijk wandelen in de duinen.

Ik vertelde daarover op een buurtfeestje en meteen kwam mijn amicale overbuurvrouw Brenda op me afgestormd. ‘O meid, wat léuk zeg, en zo laagdrempelig. Zeg, ik wil eigenlijk wel met je mee, kunnen we lekker samen sporten en een beetje roddelen over de buurt’.

Ik wist dat ik spijt had van mijn opmerking t.