Nee, hij houdt niet zo van stilzitten. Zijn promotie aan de Rotterdamse Erasmus Universiteit is nog maar net achter de rug en Dirk-Jan Laan gaat alweer op weg. Dit keer voor een looptocht van een paar maanden door Nieuw-Zeeland.

Na zijn middelbareschoolexamen trok hij daar al een half jaar rond. „Die reis heb ik toen niet kunnen afmaken door blessures, maar dat gaan we nu dus wel doen.” Intussen is hij ook reisleider geworden en zou hij de wereld ook graag eens ontdekken als barman, of schoonmaker.

Zijn cv onderstreept het ambulante karakter van de jonge doctor (32): lange trektochten door Wales, IJsland, Japan. Met een vriend schreef hij een wijsgerig boek over een lifttocht naar Hongkong, Een filosofie voor het onderweg-zijn (2022). Vanwaar die Wanderlust ? „Het zat er al vroeg in.

Toen mijn vader op mijn zesde een keer zei dat we onder de sterren gingen slapen, stond ik om vijf uur ’s ochtends al klaar met mijn opgerolde slaapzakje.” Het effect? „Lopend kom je in een meditatief ritme. Het gaat niet meer om het idee dat je ergens heen gaat, maar om het onderweg-zijn.

Dat is een indringende manier om de wereld te ervaren.” Nu zat hij lang stil, voor zijn dissertatie over ‘de weg’ – niet die van Tao, maar letterlijk, over de wegen van het 17de-eeuwse Engeland, op het breukvlak van de industriële revolutie tot en met de moderne motorways . „Ik wilde nagaan waar onze huidige wegen vandaan komen.

” Aan de hand van historische case studies en van filosofe.