Vlees eten kan op elke straathoek, en een voedselvergifting ligt overal op de loer. Maar om kweekvlees te eten in Nederland moesten de eerste proevers bij Meatable in Leiden in april een formulier van vijf pagina’s ondertekenen. De verslaggever moest weten dat het vlees uit embryonale stamcellen was gemaakt, met behulp van genetische modificatie, en dat er géén varkensvirussen en ziekmakende bacteriën in zaten.

„Mocht u binnen twee weken na deze proeverij enige nadelige gevolgen (denken te) ondervinden of anderszins medische klachten te krijgen, dan is het van cruciaal belang om dit onmiddellijk kenbaar te maken.” Het formulier had gerust moeten stellen, maar riep juist een onbestemd gevoel op: zoiets nieuws, zoiets kunstmatigs – is kweekvlees eigenlijk wel veilig? In Singapore staat al vier jaar kweekvlees op het menu, de Verenigde Staten en Israël gaven ook groen licht en in Europa heeft een Frans bedrijf onlangs de eerste aanvraag bij de Europese voedselautoriteit ingediend, voor foie gras uit het lab. Nederlandse start-ups hopen binnen een paar jaar op de Europese markt te komen met hun producten.

Nu kweekvlees steeds dichter bij het bord komt, groeit ook de weerstand, vooral de vleesindustrie en conservatieve politici laten van zich horen. In Italië is kweekvlees verboden om de Italiaanse cultuur én de vleesindustrie te beschermen, in de VS is kweekvlees onderdeel geworden van de cultuurstrijd en in de ban gedaan in Florida en Alabama . Tegenstanders .