De wetgeving, die de wettelijke regeling voor de exploitatie van plaatselijke logiesverstrekkende bedrijven wijzigt, bepaalt dat in gemeenten met meer dan 1.000 plaatselijke logiesverstrekkende bedrijven "de gemeenteraad binnen een termijn van maximaal 12 maanden vanaf de datum waarop de gemeente 1.000 registraties bereikt, uitdrukkelijk moet beslissen over de uitoefening van de regelgevende bevoegdheid die haar is toegekend".

De regering had al aangekondigd dat ze van plan was om de bevoegdheden met betrekking tot de registratie van lokale huisvesting te decentraliseren, waarbij de beslissing om een einde te maken aan de lokale huisvesting in woongebouwen of, als alternatief, om de onmiddellijke annulering van de huisvesting niet te beslissen en "de partijen uit te nodigen om tot een overeenkomst te komen", teruggegeven zou worden aan de lokale overheden. In het geval van annulering van de inschrijving stelt het wetsdecreet de "voorwaarden" vast waaronder dit kan gebeuren, wat de vorige wet niet bepaalde. Deze voorwaarden zijn onder andere het ontbreken van een geldige verplichte verzekering en het herhaaldelijk en bewezen plegen van handelingen die het normale gebruik van stedelijke eigendommen verstoren.

In het wetsdecreet krijgen gemeenten "de wettelijke instrumenten om te beslissen over de toewijzing, regulering, supervisie en bevordering van interventieprocessen in lokale huisvestingseenheden". Deze toewijzing omvat in het bijzonder het definiëren van "de procedures e.