Nu al haar spullen zijn verhuisd naar Utah, is haar vertrek definitief. "Meri, het is het einde van een tijdperk", merkt Kody sentimenteel op. "Het was een geweldige tijd, maar ik ga niet bij de pakken neerzitten.

" Waar Kody normaal gesproken weinig fysieke affectie toont, krijgt Meri nu ineens een dikke pakkerd van hem. "Ik sta er altijd zo van te kijken als je dan ineens zo emotioneel doet. Ik snap het echt niet", zegt ze.

Kody legt haar vervolgens uit dat hij de 'boze'-fase voorbij is en nu eindelijk bij rouwen is aangekomen. "Het is eigenlijk hartverscheurend", zegt hij. "Ik hou van het leven dat ik nu heb, maar het is wel heel anders dan hoe mijn leven er drie jaar geleden uitzag.

Het lijkt wel alsof het voor iedereen niks meer betekende ineens." Volgens Kody valt het kaartenhuis nu definitief in elkaar door haar vertrek. "Ik ben echt aan het rouwen om een groot verlies.

" Meri deelt dit sentiment niet. "Hij is aan het huilen en zegt dat het een einde van een tijdperk is en dan kan ik alleen maar denken, dat had het helemaal niet hoeven zijn." De situatie wordt nog gekker als Kody plotseling ook nog zijn excuses aanbiedt voor feit dat ze jarenlang van elkaar vervreemd waren.

"Het spijt mij echt van die zeven jaren, maar ik ben er uiteindelijk wel blij om. Daardoor ben ik inmiddels op het punt van rouwen aangekomen en hoef ik er niet meer boos om te zijn." Dat Kody ergens zijn excuses voor aanbiedt is voor Meri al een grote schok, maar dat hij ook nog zo emotioneel overal .