Een nieuw middel kan helpen met afvallen zonder dat gebruikers misselijk worden of spiermassa verliezen. Anders dan de bestaande medicijnen om af te vallen, die vooral de eetlust verminderen, stimuleert dit ook de verbranding. Deens onderzoek laat dit zien in Nature , aan de hand van proeven bij muizen en apen.

De huidige obesitasmedicijnen zijn met name succesvol omdat mensen minder en gezondere calorieën binnenkrijgen en ze de lichte ontstekingen remmen die gepaard gaan met obesitas. Ze bootsen de werking na van onder meer de verzadigingshormonen GLP-1 en GIP. Het bekendst is semaglutide, sinds deze week ligt ook tirzepatide (Mounjaro) bij de apotheek.

Het was nog niet gelukt om ook de andere kant van de energiebalans veilig te beïnvloeden. Oude medicijnen die de verbranding stimuleren, dinitrofenol en amfetaminen, hadden gevaarlijke bijwerkingen, zoals oververhitting en hartklachten. In de zoektocht naar een betere energieverbranding keken onderzoekers in Kopenhagen in dezelfde familie van hormonen en receptoren als die van GLP-1 en GIP.

Genetische analyses hadden iets nieuws laten zien: een aangrijpingspunt dat lang buiten beeld was gebleven, bleek betrokken bij de energiebalans en een evenwichtige bloedsuikerspiegel: de NK2-receptor. Kleine hindernis: het hormoon dat als een sleutel op dit aangrijpingspunt past, werkt maar kort. Toen moleculair biologen een middel hadden ontwikkeld dat langer in het lichaam blijft, konden ze bij dieren kijken of het werkte.

Bij muize.