Met veel kreten en beloftes heeft Donald Trump tijdens zijn campagne aangegeven wat voor economisch beleid hij na zijn verkiezing zou willen voeren. Maar wat hij als president echt in gang zal zetten en hoe snel, blijft gissen door de vaagheid over zijn voorstellen. Met het idee om buitenlanders door het heffen van hoge importtarieven te laten opdraaien voor Amerikaanse overheidsuitgaven, kan hij zorgen voor een ongekende omwenteling in de economie.

De VS keren daarmee terug naar het het isolationalisme uit de 19de eeuw. Amerika gold sinds de jaren dertig van de vorige eeuw als voorvechter van vrijhandel in de wereld, maar die tijd lijkt voorbij. Voor bedrijven uit de VS en de rest van de wereld ontstaat daardoor een nieuwe werkelijkheid.

Daarbij moeten ze in hun productieketens bekijken in hoeverre ze grondstoffen en materialen nog uit de rest van de wereld kunnen halen. Zeker als andere landen eventuele Amerikaanse handelsbeperkende maatregelen vergelden. Tegelijkertijd hopen bedrijven dat het uiteindelijk mee zal vallen en Trump geen tarieven zal heffen die kunnen oplopen naar 10 of 20 procent voor producten uit de meeste landen en naar 60 procent voor China.

Zij denken dat de dealgedreven Trump het dreigen met hoge tarieven vooral gebruikt als onderhandelingstactiek om andere landen te forceren in zijn ogen oneerlijke concurrentie tegen te gaan. Dat is echter twijfelachtig. Met de opbrengsten van hoge tarieven voor buitenlandse bedrijven wil Trump forse belastingverlaging.