‘Je hebt toch geen last van hoogtevrees”, aarzelt voorlichter Erna van As. Welnee, het idee, nooit gehad. Dus gaan we de ladder op die de bewakingsdienst net met een speciale haak uit het plafond van de vijfde verdieping heeft getrokken.

Het is een stevige ladder met een deugdelijke leuning. Maar boven op het dak van het Amsterdamse stadhuis is het niet alleen koud en winderig, maar ook verrassend donker. En er staat zóveel water tussen de zonnepanelen dat een speciaal tegelpad is aangelegd om bij de 28 jubileumlampen te kunnen komen.

Dat pad loopt langs de dakrand en heeft een balustrade die net kniehoog is. Maar van omkeren kan geen sprake zijn. De voorlichting was gevraagd om wat meer informatie te geven over de mysterieuze blauwe lichtbundels die ’s nachts vanaf het stadhuis naar de hemel stralen alsof er gecommuniceerd wordt met een exoplaneet.

De speciale jubileumwebsite had daarover niet meer weten te melden dan dat ze te maken hadden met het 750-jarig bestaan van Amsterdam en dat het lichtobject mede geïnspireerd was op het werk van Jerom Fischer van Gaiia Studio enzovoort en dat het bestond uit 28 lampen die recht omhoog schenen om geen onveilige situatie te scheppen voor het vliegverkeer. De voorlichting had al veel extra details weten te achterhalen: de lampen waren zogenoemde Cobra’s van de firma Ayrton en ze produceerden geen laserstralen maar gebruikten laserlicht om een fosfor (een luminiscerende stof) aan te zetten tot het uitzenden van wit licht. .